Að kveðja jólin

 

 

 

Oftast hef ég tekið niður jólaskrautið strax daginn eftir þrettándann, en aldrei eins seint og nú.  Það er tíundi janúar í dag og ég er að taka saman alla fallegu jólahlutina mína og setja niður í kassa.  Sumir geta ekki beðið með að taka niður þetta ,, drasl.. en ekki ég.  Það verður allt svo tómt og hversdagslegt.  Nú finnst mér jafnvel erfiðara að pakka jólunum niður.  Þegar aðventan gekk í garð í síðasta mánuði voru margir þegar búnir að setja upp ljós og skeyta fyrr en venjulega.  Ég líka.  Það var bara þannig ástand í þjóðfélaginu að aðventan var kærkomin tími til að fá haldreipi í fasmótaða siði og  venjur.  Að allt væri eins og var áður.  En nú er komið nýtt ár, nýr tími, ný gildi. Ég vona að nýtt ár beri í skauti sínu gæfu fyrir okkur öll.  Að okkur takist að byggja upp sjálfsmynd okkar sem þjóðar.  Að ráðamenn setji í forgang að sameina okkur en ekki sundra.  Að skjaldborg verði slegið um heimilin í landinu, því börnin okkar og barnabörn eiga það skilið að finna að þau eigi öruggt skjól á viðkvæmasta aldurskeiði lífsins.

Ég kveð jólin með söknuði, en veit jafnvel að þau koma aftur í desember, með sinn frið,  gleði og ljós.   Ég hlakka til.

 

 

Aftur til bloggheima

 

Í dag ákvað ég að fara að blogga aftur.  Eftir rúma tvo mánuði frá því að ég lokaði blogginu mínu, finn ég að ég sakna þessarar dægradvalar, sem gaf mér margar ánægjustundir á síðasta ári.  Þegar ég lokaði blogginu hurfu allar færslurnar mínar og nú byrja ég bara uppá nýtt á nýju ári. Þó ætla ég að setja inn aftur færslurnar um ættfræði og sitthvað sem ég vildi ekki henda. 

Af mér er helst að frétta að ég hef haft mikið að gera í vinnunni og hún tekið mest af tíma mínum síðustu tvo mánuði ársins.  Í miðjum jólaundirbúningi eða þann 17 des tókst mér að brenna nærri af mér hendina á heitri feiti og ekki í fyrsta sinn.  Það þýddi að ég var frekar fötluð í öllu sem þurfti að gera.  Var samt búin að pakka inn öllum jólagjöfum og skrifa á nokkur kort.  Elskulegur eiginmaður minn stóð við hlið mér eins og klettur og kláraði kortin og eldhúsið varð hans heimavöllur á einum degi   Jólin liðu í friði og ró og áramótin einnig.  Þegar tveir dagar voru liðnir af nýja árinu tókst mér að festa mig í bakinu einhvernvegin þannig að ég var óvinnufær.  Læknar halda að þetta sé klemmd taug, einhverskonar ,, hekseskud,,  sem leiðir frá mjóbaki niður í fót.  Ekki akkúrat sem ég þurfti á að halda eftir brunameðferðina á hendinni.   Ég er þó komin til vinnu og sting við fæti og er að detoxa mig niður af Parkótin Forte átinu.  Heilsugæsla Hlíðasvæðis er með stóran fæl um mig í tölvunni , bara frá 17 des til 2 jan.  

Annars bara góð á föstudagskvöldi á fyrsta bloggdegi þessa árs.